Okończyk moczarowy (Elassoma evergladei). Chów

 

Okończyk moczarowy (Elassoma evergladei) dorasta do 3-3,5 cm długości i należy do rodziny Elassomatidae. W naturze zamieszkuje wody USA – od rzeki Cape Fear River w Północnej Karolinie, poprzez Florydę do zatoki Mobile Bay w Alabamie. Data: 2012.01.15 Mimo, że okończyki należą do ryb spokojnych, to jednak nie nadają się do chowu w typowych akwariach towarzyskich. Wykazują w nich dużą płochliwość i stale chowają się w kryjówkach, co utrudnia ich obserwację. Pełnię ich zachowań można podziwiać dopiero w zbiorniku jednogatunkowym, gdzie dorosłe samce praktycznie przez cały czas odstawiają przed samicami osobliwe tańce godowe, zachęcając je do tarła. Choć w warunkach naturalnych ryby te żyją przeciętnie 1,5 roku, to w akwariach przy zapewnieniu im optymalnych warunków dożywają 3-4 lat. Gatunek mało wymagający i potrafiący przystosować się do zmiennych warunków środowiskowych. Do chowu wystarcza zwykła woda wodociągowa o pH 6,5-7,5, twardości ogólnej rzędu 15-23°n i temperaturze rzędu 16-23°C(grzałka jest więc zbędna). Wskazana delikatna filtracja wody z jednoczesnym jej napowietrzaniem. Należy utrzymywać okończyki w grupach z przewagą samic lub niewielkich haremach. Dla 5-6 osobników, które chcemy rozmnażać należy przeznaczyć 50-60 lzbiornik. Obsadzamy go różnorodną miękkolistną roślinnością, zarówno podwodną, jak i pływającą i wyposażamy w liczne kryjówki z korzeni, liści dębowych lub bukowych oraz kamieni. Raz w tygodniu należy podmieniać 10-15% wody na świeżą, odstaną. Jako drapieżniki ryby te zjadają drobny żywy pokarm, który musi być dostosowany wielkością do ich małych otworów gębowych: rozwielitki, oczliki, larwy komarów, muszki owocowe, a także kawałkowane rureczniki i larwy ochotek. Zdecydowanie mniej chętnie zjadane są pokarmy mrożone. Podawanie zaś karmy sztucznej z reguły mija się z celem. Odporność okończyków na niekorzystne warunki środowiskowe występuje głównie w naturze. W akwarium często padają, gdy przez dłuższy czas ich dobrostan ulegnie pogorszeniu. Ryba wrażliwa na stres spowodowany, np. towarzystwem gatunków bardzo ruchliwych lub drapieżnych, przerybieniem zbiornika, brakiem kryjówek itp.) i szczególnie wrażliwa na wtórne zakażenia ran po zranieniach, otarciach, np. wskutek wyskoczenia z akwarium. Okresowo ryby znoszą znaczny spadek ciepłoty wody do 10°C, jak i jej wzrost do 30°C, lecz w takich niekorzystnych warunkach czują się źle i nierzadkie są ich upadki.



Samiec w pełni barw



Dojrzała samica



Młody, wybarwiający się
samczyk